دانشمندان یک قدم به معکوس کردن پیری انسانها نزدیکتر
تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۷۶۹۹۲۶
دانشمندان در جدیدترین مطالعات خود یک قدم دیگر به معکوس کردن روند پیری در انسان نزدیک شدند و ممکن است اکنون راههایی عملی برای استفاده از این دانش در اختیار داشته باشیم.
به گزارش آیای، سرانجام با شروع روند پیری، همه روزی درخشش جوانی خود را از دست میدهند. روند افزایش سن و پیری یک پدیده چند وجهی و پیچیده است و دانشمندان را برای قرنها گیج کرده و به این فکر فرو برده است که آیا مکانیزم علیت واحدی زمینه پیری را فراهم میکند یا اینکه پیری در پی ترکیبی از چندین عامل متفاوت ایجاد میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با این حال بر اساس یک مطالعه تازه منتشر شده در مجله Nature، دانشمندان دریافتهاند که آسیب دیانای بیشترین تاثیر را در این پدیده و بروز اغلب ویژگیهای پیری دارد.
از نظر فیزیکی، هر ارگانیسمی هم متاثر از شرایط و آرایش ژنتیکی و هم تأثیرات محیطی است.
ژنوتیپها الگوهای ژنتیکی منحصر به فردی هستند که همه ما از والدین بیولوژیکی خود به ارث میبریم، در حالی که فنوتیپها میتوانند به دلیل تغییرات اپیژنتیکی که میتواند شامل تأثیرات محیطی و سبک زندگی مانند استرس زیاد، آسیب روحی، رژیم غذایی، اجتماعی بودن و بسیاری از عوامل دیگر باشد، تغییر کنند.
به عنوان مثال، ژنهای ما میزان و نوع ملانین تولید شده در بدن را تعیین میکنند که باعث ایجاد رنگ پوست میشود. اما قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش در مناطق آفتابی میتواند ملانین موجود را تیره کرده و منجر به تولید ملانین بیشتر و در نتیجه سایههای تیره روی پوست شود.
پیری با طیف گستردهای از ویژگیها در سطح مولکولی، سلولی و فیزیولوژیکی مرتبط است که شامل تغییرات ژنومی و اپیژنومی، کاهش عملکرد کلی سلولی و زیر سلولی و از بین بردن سیستمهای سیگنالینگ و از بین رفتن "پروتئوستاز" است.
اما تاکنون، نقش نسبی هر یک از عوامل نسبت به یکدیگر به وضوح به یک سلسله مراتب از اهمیت علی یا سببی تقسیم نشده بود و این مطالعه جدید شواهدی را جمعآوری کرده است که نشان میدهد آسیب دیانای موثرترین عامل در پیری فنوتیپها است.
با این حال فهمیدن اینکه پیری چگونه کار میکند، یک چیز است و مهندسی روشهای جدید برای کاهش سرعت یا تغییر روند پیری یک چیز دیگر است.
محققان میگویند، تلاش برای معکوس کردن پیری در انسان احتمالا باید بر روی ترمیم آسیب دیانای متمرکز باشد.
در ماه مه سال گذشته یک روش پیری معکوس شامل دادن پلاسمای موش جوان به موشهای مسن با موفقیت توانست تغییرات اپیژنتیکی را در این حیوانات معکوس کند که در نهایت منجر به بهبود عملکرد اندامهای آنان شد و سلولهای پیر را پاک کرد. این مطالعه به طور موثری توانست موشها را تا ۵۴ درصد جوان کند.
در همان ماه مه سال ۲۰۲۰، دانشمندان علوم اعصاب موسسه فناوری ماساچوست(MIT) آنزیمی معروف به "HDAC۱" را کشف کردند که ممکن است در ترمیم آسیب دیانای مربوط به افزایش سن به ژنهای شناختی و حافظه مرتبط باشد.
به طور کلی سطح "HDAC۱" در مبتلایان به آلزایمر و افراد مسن کاهش مییابد. اما محققان MIT در مطالعه خود که در مجله Nature Communications منتشر شده است، گفتند که ممکن است بتوانیم اثرات پیری یا کاهش شناختی را معکوس کنیم.
دانشمندان در این مطالعه مشاهده کردند که چگونه آسیب دیانای در موشها با کاهش سطح آنزیم "HDAC۱" ارتباط دارد، اما پس از تزریق دارویی که دوباره این آنزیم را فعال میکند، بهبود یافتند.
"لی-هوائی سای" مدیر موسسه یادگیری و حافظه MIT که نویسنده ارشد این مطالعه نیز بود، گفت: به نظر میرسد که HDAC۱ واقعاً یک مولکول ضد پیری است.
من فکر میکنم این یک یافته اساسی در زیست شناسی است که کاملاً کاربردی هم هست، زیرا تقریباً همه بیماریهای تخریب عصبی انسان در دوران پیری اتفاق میافتند.
وی افزود: من حدس میزنم که فعال کردن HDAC۱ در بسیاری از شرایط مفید باشد و شاید تحقیقات بیشتر نشان دهد آسیب دیانای عامل بیشتر(و نه همه) علائم پیری در انسان است.
پس میتوان تلاش کرد تا با توسعه داروی فعال کننده آنزیم "HDAC۱" بر معکوس کردن پیری متمرکز شویم./ ایسنا
جوانتر به نظر برسید بازگرداندن بینایی با ژندرمانی عقبگرد پیری در اتاق اکسیژن سلولها ۲۵ سال جوانتر میشوند چه زمانی مکمل ضد پیری بخوریم؟ کشف روشی برای کند کردن روند پیری سلول آیا پروتئینهای بدنسازی باعث کاهش عمر میشوند؟/ یک روش خوراکی برای دور ماندن از پیری
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: آسیب دی ان ای معکوس کردن روند پیری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۶۹۹۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک فرد را در چه سنی میتوان «پیر» دانست؟
به گزارش صدای ایران از یورونیوز،تیمی از دانشمندان آلمان، ایالات متحده آمریکا و لوکزامبورگ دادههای بیش از ۱۴ هزار نفر را که در یک تحقیق طولانیمدت شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.
شرکتکنندگان در این تحقیق بین سالهای ۱۹۱۱ تا ۱۹۷۴ میلادی به دنیا آمده و متعلق به نسلهای مختلف بودند. این افراد که بین ۴۰ تا ۱۰۰ سال داشتند، طی یک دوره زمانی ۲۵ ساله به ۸ پرسش پاسخ میدادند.
یکی از سوالات اصلی این بود که «در چه سنی کسی را پیر توصیف میکنید؟»
متولدین سال ۱۹۱۱ میلادی در پاسخ به این سوال گفتند که پیری به طور متوسط در سن ۷۱ سالگی شروع میشود؛ و هنگامی که همین پرسش از متولدین سال ۱۹۵۶ میلادی پرسیده شد که اکنون به سن ۶۵ سالگی رسیده بودند، آنها آستانه پیری را سه سال دیرتر دانستند و ۷۴ سالگی اعلام کردند.
مارکوس وتشتاین، عضو این تیم تحقیق در گزارشی مینویسد: «امید به زندگی افزایش یافته است و برخی از جنبههای سلامت نیز در طول زمان بهبود یافته است؛ به طوری که افراد در سنین خاصی که در گذشته پیر محسوب میشدند، اکنون دیگر مسن تلقی نمیشوند.»
همین روند در سطح فردی نیز مشاهده شد. بگونهای که هر شرکت کننده پس از چهار یا پنج سال مسنتر شدن، تخمینش را برای شروع سالمندی یک سال افزایش میداد. زنان نیز آستانه پیری را بطور متوسط حدود دو سال دیرتر از مردان درنظر میگرفتند.
فاکتورهای دیگری نیز وجود داشتند که بر تخمین فردی افراد تأثیر میگذاشتند؛ مثلا افرادی که مشکل سلامتی داشتند، تنهاتر بودند یا «احساس میکردند» مسنتر هستند، عموماً معتقد بودند مرحله کهولت زودتر شروع میشود.
به گزارش یورونیوز، البته این مطالعه دارای محدودیتهایی نیز بود؛ از جمله اینکه شرکتکنندگان همگی از یک کشور یعنی آلمان بودند. همچنین این احتمال وجود دارد که در فرهنگهای غیر اروپایی، «پیری» به گونهای متفاوت دیده و توصیف شود.
در عصر حاضر، انسانها طولانیتر از همیشه زندگی میکنند و با ادامه بهبود کیفیت زندگی و سلامت، احتمالا رسیدن به یکصدمین سالگرد زندگی بسیار رایجتر خواهد شد؛ به طوری که مردم شروع به طرح این سوال میکنند که آیا برای زندگی انسان محدودیتی وجود دارد یا خیر.