به نقل از «ایسنا»

نقش مکانیسم روده-مغز در زمان عود کردن بیماری ام اس

تاریخ انتشار: ۳ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۷۴۰۸۹

مطالعه جدید محققان "دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو" نشان داده است که چگونه سلول‌های ایمنی تولید شده در روده در هنگام عود کردن بیماری ام.اس(MS) نقش محافظتی دارند.

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، برای اولین بار دانشمندان نشان داده‌اند که این سلول‌های ایمنی چگونه به مغز می‌روند و در هنگام عود کردن بیماری به فرد مبتلا کمک می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مطالعه دیگر محققان دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو در اوایل سال ۲۰۱۹ نشان داده بود که نوع خاصی از آنتی بادی ایمنی به نام "ایمونوگلوبولین آ" در نمونه‌های مدفوع بیماران ام اس که از التهاب عصبی فعال رنج می‌برند، در سطوح پایین قرار دارد. این مطالعه همچنین نشان داده بود که افزایش حجم این سلول‌های ایمونوگلوبولین آ در موش‌ها منجر به مقاومت بدن در برابر التهاب مغزی مرتبط با ام اس می‌شود.

آنتی بادی ایمونوگلوبولین آ بیشتر توسط سلول‌های روده تولید می‌شود و فرضیه مطرح شده در مطالعه سال ۲۰۱۹ این بود که التهاب مغزی مربوط به ام اس می‌تواند تا حدی با مکانیزمی که از روده نشات می‌گیرد، تعدیل شود. اکنون یک مطالعه جدید به رهبری همان محققان در مجله "Science Immunology" منتشر شده است اما این بار محققان آزمایش‌هایی فراتر از آزمایش بر روی مدل‌های حیوانی انجام داده‌اند تا نشان دهند این سلول‌های ایمنی روده در هنگام عود کردن بیماری ام اس در بدن افراد مبتلا به این بیماری حضور پیدا می‌کنند.

در مطالعه جدید محققان به بررسی آنتی بادی‌های ایمونوگلوبولین آ روده در مایع مغزی نخاعی بیماران ام اس پرداختند. این یافته‌ها تأیید کرد سلول‌هایی در مایع نخاع وجود دارند که فقط در هنگام عود کردن بیماری در بدن فرد حضور پیدا می‌کنند و در زمان بهبودی دیگر اثری از آنها نیست.

این نشان می‌دهد این سلول‌های ایمنی که از روده نشات می‌گیرند قطعاً در عود کردن بیماری ام اس نقش دارند. گام بعدی محققان برای پاسخ به این سوال این بود که آیا این سلول‌های ایمنی به کاهش عود کردن نیز کمک می‌کنند یا فقط به طور فعال در فعالیت بیماری نقش دارند.

محققان با بررسی چگونگی پاسخ این آنتی بادی‌های خاص ایمونوگلوبولین آ به سایر مولکول‌ها، دریافتند که آنها به پروتئین میلین متصل نیستند و این بدان معنی است که این آنتی بادی‌ها نقش مستقیمی در آسیب رساندن به سلول‌های مغزی ندارند. محققان کشف کردند این سلول‌های ایمونوگلوبولین آ علاقه بیشتری به حمله به باکتری‌های مضر دارند.

یک فرضیه ارائه شده در این مطالعه این است که این سلول‌های ایمنی در پاسخ به باکتری‌های مضر در روده تولید می‌شوند. سپس سلول‌های ایمنی بدن باکتری‌های مضر بدن را تعقیب می‌کنند و در نهایت یک دفاع در مغز ایجاد می‌کنند.

حال این سوال پیش می‌آید که چرا این سلول‌های ایمنی نسبتاً شایع تاکنون با ام اس در ارتباط نبوده‌اند؟ "سرجیو بارانزینی"( Sergio Baranzini) نویسنده اصلی  این مطالعه با ذکر دلیل به این سوال پاسخ داده است.

وی گفت: این ایده بسیار جدیدی بود. هیچ کسی به فکر بررسی این نوع سلول‌های ایمنی بدن در رابطه با این بیماری نبود. ما هنگامیکه دیدیم این سلول‌ها فقط در هنگام عود کردن بیماری افزایش می‌یابند و آنتی بادی‌ تولید می‌کنند مشتاق شدیم تا بیشتر به بررسی آنها بپردازیم.

نه تنها می‌توان از این سلول‌های ایمونوگلوبولین آ به عنوان نشانگر زیستی موثر برای نظارت بر فعالیت بیماری در آینده استفاده کرد، بلکه مطالعه جدید شواهد بیشتری از مکانیسم دو طرفه روده و مغز در درمان ام اس ارائه می‌دهد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: مغز ام اس روده ایمونوگلوبولین آ سلول های ایمنی مطالعه جدید سلول ها نشان داده آنتی بادی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۷۴۰۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انسان نخستین بار کی سرما خورد؟

ایتنا - انسان خردمند (هومو ساپینس) چه زمانی در تاریخ برای اولین بار سرما خورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است؛ تا حدی به این دلیل که از میان ویروس‌های متعددی که باعث سرماخوردگی می‌شوند، تنها تعداد کمی از آن‌ها در بقایای به‌جا مانده از انسان‌ها کشف می‌شوند چرا که ویروس سرماخوردگی اغلب در بافت‌های نرم مانند ریه وجود دارد و کم‌تر در استخوان و دندان قابل ردیابی است. با این حال این امکان وجود دارد که برخی از اولین انسان‌های خردمند دست‌کم ۳۰۰ هزار سال پیش به سرماخوردگی مبتلا شده‌ باشند. 

«سرماخوردگی معمولی» یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونت‌‌های تنفسی است که افراد با سیستم ایمنی سالم، به صورت خفیف به آن‌ مبتلا می‌شوند. راینوویروس‌ها، کروناویروس‌ها و ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV/ ویروس پیوسته‌یاخته‌ای تنفسی) اغلب عوامل اصلی‌اند. البته این عوامل بیماری‌زا (پاتوژن‌ها) قبل از آنکه بین مردم شیوع پیدا کنند، احتمالا از سایر مهره‌داران به انسان منتقل شده‌اند.

جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس تکاملی از دانشگاه کالیفرنیا به لایو‌ساینس گفت، باتوجه به زندگی انسان خردمند با حیوانات، قرار گرفتن بشر در معرض ویروس‌های جدید اجتناب‌ناپذیر بوده است.

معمولا زمانی که ویروس حیوانی به بدن انسان وارد می‌شود، قادر به ایجاد عفونت و آلودگی نیست، زیرا با میزبان جدید سازگار نیست، با این حال ویروس‌ها گاه برای جهش موفقیت‌آمیز و حتی انتشار بین انسان‌ها مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب دارند؛ مانند ویروس‌هایی که در همه‌گیری کووید‌ــ۱۹ یا آنفلوانزای خوکی ظهور کردند.

البته دانشمندان درباره زمان اولین شیوع ویروس‌های سرماخوردگی نظرهای متفاوتی دارند. به عقیده برخی دانشمندان، این ویروس‌ها می‌توانند هم‌زمان با طلوع تمدن بشری یعنی پنج تا شش هزار سال قبل، از حیوانات به انسان‌ها منتقل شده‌ باشند؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در مناطقی نزدیک به هم را آغاز کردند که عوامل بیماری‌زا به‌راحتی می‌توانستند بین آن‌ها گسترش یابند و هم‌زمان پرورش حیوانات حامل این ویروس‌ها را نیز آغاز کردند.

اما همه دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند. فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس دانشگاه کالج لندن، می‌گوید انسا‌ن‌های «شکارچی‌ــ‌گردآورنده» که کشاورزی نمی‌کردند یا دام پرورش نمی‌دادند هم می‌توانستند از طریق شکار در معرض این ویروس‌های حیوانی قرار بگیرند. انسان شکارچی‌ پیش از انسان خردمند وجود داشت و به نظر این زیست‌شناس، ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول دوران تکامل انسان در زمان‌های مختلف پدیدار می‌شدند و از بین می‌رفتند.

او می‌گوید: «من فکر می‌کنم احتمالا یکی از رویدادهایی که به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان منجر شد، پخش شدن آن‌ها در خارج آفریقا بود که طی آن احتمالا به ویروس‌های سرماخوردگی جدید مبتلا شدند. بقایای قدیمی‌ترین انسان‌ خردمندی که در خارج از آفریقا کشف شد، متعلق به ۲۱۰ هزار سال قبل بود.»

دانشمندان برای کشف پیدایش این ویروس سراغ حفاری‌های باستان‌شناسی رفتند. به گفته کارشناسان، ویروس‌های سرماخوردگی زیاد خوبی باقی نمی‌مانند. این ویروس‌ها به طور معمول در بافت‌های نرم مانند ریه که پس از مرگ از بین می‌روند، اثر باقی می‌گذارند و در بافت‌های مقاوم مانند استخوان و دندان یافت نمی‌شوند.

البته ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسان‌های باستانی یافت شده‌اند اما فقط ویروس‌های مبتنی بر دی‌ان‌ای بوده‌اند نه ویروس‌های حاوی آران‌آی (RNA) اما محققان یک کروناویروس متعلق به قرن شانزدهم را در پالپ دندان یک اسکلت‌ انسان در فرانسه پیدا کردند. این آران‌ای با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و نشان می‌دهد که این عوامل بیماری‌زای تاریخی احتمالا یا از بین رفته‌اند یا بدون آنکه شناسایی شوند، تکامل یافته‌اند.

بالوکس می‌گوید: «احتمالا در آینده از ویروس‌هایی که کمتر از ۲۰۰ سال پیش با ما بودند، تصویر جمعی مناسب‌تری خواهیم داشت. این امر ردیابی تاریخچه ویروس‌ها در گذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر می‌کند.»